Diane Chamberlain jest autorką powieści “Chcę cię usłyszeć”. Główną bohaterką jest Laura Brandon. Umierającemu ojcu przyrzekła, że odwiedzi starszą kobietę, o której nigdy wcześniej nie słyszała i której nie zna. Mimo sprzeciwu swojego męża Raya, Laura postanawia odwiedzić Sarę Tolley, kobietę, której dane pozostawił na małej karteczce ojciec. Laurze wydawała się to oczywiste, skoro obiecała ojcu to słowa musi dotrzymać. Pozostawiając swą małą, 5-cio letnią córeczkę z mężem, człowiekiem wiecznie zapracowanym i zmagającym się z depresją, Laura odwiedza panią Sarę Tolley. W tym czasie w domu Laury dochodzi do nieszczęścia. Co się wydarzyło w domu Laury? Kim naprawdę był mąż Laury, a kim jej biologiczni rodzice? Kto był ojcem małej Emmy, córeczki Laury? Jeżeli chcesz Czytelniku uzyskać odpowiedź na powyższe pytania to przeczytaj powyższą powieść  do czego Cię serdecznie namawiam.

K.J.

Joanna Tekieli jest autorką “Schroniska w Podgórowie”. Małżeństwo z trójką dzieci przeprowadza się z miasta na wieś, do starego domu – schroniska zlokalizowanego w środku lasu. Piękna okolica, życie na łonie natury, niska cena nieruchomości,  zauroczyły początkowo Pana domu, a potem całą rodzinkę. Praca przy odrestaurowaniu domu wymagała wysiłku od rana do nocy. Brak wszelkich mediów wymagał od domowników wielu  wyrzeczeń. W miarę spokojne życie rodziny zakłóca przyjazd pewnej turystki, Wandy, która postanowiła zadomowić się na dłużej w Podgórowie. Problemy rodzinne zmusiły Panią domu do wyjazdu do rodziców. Ta nie podejrzewając niczego w dalszym ciągu gości turystkę Wandę. Jak potoczyły się dalsze losy rodzinki z Podgórowa, jak zachował się kochający dotychczas ojciec rodziny? Na te i inne pytania uzyskasz odpowiedzi czytając powyższa powieść. Serdecznie zapraszam do przeczytania tej pozycji książkowej.

K.J.

Agata Bizuk jest autorką powieści pt. “Nic za darmo”. Główna bohaterka Maja nie umie pogodzić się ze stratą ukochanego. Zginął w wypadku samochodowym. Realizuje się teraz wyłącznie jako matka Jasia. Znaczną  część czasu poświęca także pracy. Nie wierzy w uczucia otaczającego ją Rafała i traktuje go wyłącznie jako przyjaciela. Na drodze Mai pojawia się tajemnicza cyganka, której słowa zapadają w pamięci naszej bohaterki i wobec których nie potrafi przejść obojętnie. Jak zmieni się podejście Mai do życia, czy zaufa jeszcze komuś wiedząc, że życie toczy się dalej a jej ukochany nie wróci do żywych? Odpowiedzi znajdziesz czytając powieść, do czego Cię zachęcam.

K.J.

Penny Vincenzi ,brytyjska powieściopisarka jest autorką “Chwili zapomnienia”. Głównymi bohaterkami są trzy nastoletnie dziewczyny Jocasta, Clio i Martha. Spotykając się postanawiają wspólnie spędzić krótki czas w Tajlandii. Następnie każda z nich wybiera się w swoją, tylko sobie zaplanowaną dalszą drogę. Każda z nich świetnie się bawi, spotyka grono równie młodych, żądnych przygód ludzi. Do ponownego spotkania, już nie dziewcząt, ale dorosłych kobiet dochodzi po wielu latach. Połączyła je historia Kate, nastolatki, którą porzucono zaraz po urodzeniu na lotnisku. Dlaczego tak się stało, czy któraś z dziewcząt może być matką Kate? Chcesz się dowiedzieć, to przeczytaj proszę Czytelniku powyższą powieść.

K.J.   

Pani Sylwia Kubik jest autorką powieści pt. “Krok do miłości”. Główna bohaterka Ewa bardzo wcześnie traci matkę. Od wychowującego ją ojca chce się jak najszybciej uwolnić. Gdy poznaje Michała, zakochuje się w nim i przeprowadza do niego. Michał, wiele lat starszy od Ewy, zmienia bardzo często partnerki. Z Ewą dzieje się podobnie. Nie mając dachu nad głową, postanawia odszukać chatkę, którą w spadku zostawiła jej Babcia. Jej stan jest delikatnie mówiąc, w opłakanym stanie. Ewa spotyka na swojej drodze zarówno nieprzyjaznych jak i przyjaznych ludzi. Czy Ewa odnajdzie się w nowym miejscu? Czy zapomni o doznanych krzywdach i zawalczy o nowe uczucia? Na te i inne pytania poznasz odpowiedzi czytając powyższą pozycję książkową.

K.J.

“(…) potęga śmierci w tym miejscu była tak straszliwa, że sama myśl o Bogu wydawała się idiotyczna”.

W natłoku powieści z Auschwitz w tytule lub podejmujących tematykę niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych oraz miłości pomiędzy nazistą a kobietą, będącą przedstawicielką wroga III Rzeszy, powieść Wojciecha Dutki jest pozycją godną uwag i wyjątkową. Nie jest bowiem napisana, wiem, że paradoksalnie to zabrzmi, lekko, łatwo i przyjemnie. Jest starannie przemyślana, sprawnie skonstruowana i przede wszystkim oparta na faktach, choć autor dwójce głównych bohaterów nadał fikcyjne nazwiska. Jej zmienił również imię, jemu pozostawił to prawdziwe.

“Niebo milczało, oglądając niesamowite i z niczym nieporównywalne zbrodnie”.

Styl powieści może budzić wątpliwości u czytelników przyzwyczajonych do wartkiej akcji i dużej ilości dialogów, więcej tu bowiem opisów aniżeli rozmów. “Czerń i purpura” to swego rodzaju relacja, sprawozdanie pisane w sposób, zdawałoby się, mało emocjonalny, ale jakże działający na wyobraźnię czytelnika. Bez zbędnego okraszania dostajemy obraz tego, co działo się wewnątrz KL Auschwitz-Birkenau. Oczywiście nie jest to pełny obraz, lecz tylko jego fragment, który stanowi otoczenie Mileny i Franza. Dostajemy również opis przeżyć głównych bohaterów, ich dylematów, walki z wyborami pomiędzy tym, co dyktuje własne sumienie a tym, do czego zmusza nas walka o życie. Dla mnie najbardziej interesująca była postawa Franza Weimarta i obserwacja przemiany bohatera z dobrego ministranta w oddanego III Rzeszy esesmana, a następnie w człowieka trawionego wyrzutami sumienia, nie będącego w stanie przerwać swojej służby. Dwoistość jego charakteru, próba usprawiedliwiania się wydaje się wręcz niepojęta. Można zaryzykować stwierdzenie, że gdyby nie miłość do Mileny, resztki dobra w nim tkwiące, uległyby całkowitemu unicestwieniu. Ta miłość go uratowała, ale nie zmazała jego win. Uniewinnienie zapisane w oficjalnych dokumentach nie jest lekarstwem na zagłuszenie wyrzutów sumienia. Franz Weimart przegrał swoje życie. Franz Weimart nie jest również “dobrym” nazistą, jakich spotykamy w wielu powieściach z nazistą w tytule. Wie, co się dzieje, jest tego świadkiem i nierzadko sprawcą. Autor go nie usprawiedliwia, lecz przedstawia fakt po fakcie, a czytelnik przyjmuje to, jakby czytał raport. Czy ta powieść wzbudza emocje? Przez niemal całą książkę styl raczej na to nie pozwala, ale w momencie czytania Epilogu wszystkie, jakby tłumione w czytelniku wrażenia i uczucia wybuchają ze zdwojoną siłą. Nie potrafiłam powstrzymać łez i po raz kolejny zadać sobie pytania: Boże, gdzie Ty byłeś?

“Czerń i purpura” to powieść o uczuciu, które byłoby piękne w innych czasach. Powieść o miłości niemożliwej, nawet gdyby po wojnie Milenie i Franzowi dane byłoby się ponownie spotkać i dostać nową szansę. Miłości niemożliwej, bo: “Ona nigdy nie zapomni przecież, że była ofiarą tego potwornego miejsca, a on nigdy nie zdejmie z siebie tego przeklętego munduru”.

Polecam, chociażby dla porównania z niektórymi banalnie napisanymi powieściami poruszającymi podobną tematykę.

(Recenzja pojawiła się również w serwisie nakanapie.pl)

MeryluCzytelniczka

“Antosia” to powieść Jana Nowaka. Główna bohaterka, Antosia jest kucharką na probostwie. Żyje w małej miejscowości i wszystko układa się po jej myśli. Ten sielankowy nastrój przerywa wybuch II wojny światowej. Narzeczony wyjeżdża na front. Życie codzienne staje się coraz trudniejsze, jednak mieszkańcy wspólnie pokonują wszelkie trudności. Ile Antosia musi przejść, ile przezwyciężyć? Jest świadkiem pędzonych na śmierć ludzi,  widzi też jak wielu Polaków, którzy chcąc przeżyć, bądź też z chęci zysku, brata się z wrogiem. Sama “walczy” z wrogiem. Czy narzeczony Antosi wróci z wojny? Jak będzie wyglądało jej życie po wojnie? Jaką rolę odegra Paul? Na te i inne pytania uzyskasz Czytelniku odpowiedzi czytając powieść, do czego Cię serdecznie zachęcam.

K.J.

“Tylko morze zapamięta” Moniki A. Oleksa to historia Maksa. Po rozstaniu z Beatą, wyjeżdża na wiele lat do Islandii. Choroba matki zmusza go do przyjazdu w  rodzinne strony, do małego nadmorskiego miasteczka. Poznaje starych znajomych. Nie do końca wierzy, że jego była dziewczyna Beata popełniła samobójstwo. Zaczyna drążyć temat. Beata, po rozstaniu z Maksem wyszła za mąż za Marcina, człowieka, który wiedział jak robić pieniądze, jednak nigdy nie czuła, że kocha i jest kochaną. Pisała do Maksa listy, które przekazywała matce Maksa, jednak ten nigdy ich nie otrzymał. Urodziła syna, którego kochała nad życie. Jak potoczyły się losy Beaty? Czego dowiedział się Maks od umierającej matki? Kto był ojcem syna Beaty? Jeżeli chcesz uzyskać odpowiedź na te i inne pytania przeczytaj proszę Czytelniku powieść autorki, do czego Cię serdecznie zapraszam.

K.J.

Książkę pt. ”Johnny” przeczytałam w jedno niedzielne popołudnie. Piękna i wzruszająca opowieść o Janie Kaczkowskim. Warto przypominać tę wyjątkową postać księdza, który sam bardzo mocno doświadczony przez życie, nie stracił poczucia humoru, optymizmu, radości, po prostu człowieczeństwa. I naprawdę to wszystko znajdziemy w tej książce .
W hospicjum w Pucku, które stworzył “żebrząc”, najważniejszy był pacjent, jego godność i dobro. Podczas swojej choroby postanowił mimo wszystko “żyć na pełnej petardzie”. To było jego motto, którym zarażał innych, nawet “ogrów” i recydywistów takich jak Patryk Galewski “synek”, drugi bohater książki.
Po lekturze książki pozostało mi już tylko zobaczyć film pod tym samym tytułem.

Maggio

Kristy Cambron jest autorką powieści pt. “Motyl i skrzypce”. Główna bohaterka powieści, Adele, jest wybitną skrzypaczką. Żyje w rodzinie zwolenników nazizmu, jednak sama posiada zupełnie inne poglądy. Wraz z Vladimirem, synem kupca, w którym jest zakochana, pomaga austriackim Żydom. Gdy jedna z akcji, w której Adele brała udział, wychodzi na jaw, ojciec, generał Trzeciej Rzeszy, wydaje polecenie, by jego córka trafiła do Auschwitz. Jej dotychczasowy bogaty świat legł w gruzach. Głód, strach i cierpienie stały się codziennością. Jako wybitna artystka zabawia wyższych rangą oficjeli. Siły w tym trudnym dla niej okresie dodaje jej wiara w Boga. To dzięki niej potrafi znieść okrucieństwa,  z którymi spotyka się każdego dnia. Jak potoczyły się losy Adele i Vladimira? Kto pomógł odnaleźć ukochanego? Kto namalował portret Adele, którego poszukiwała właścicielka galerii sztuki? Na te i inne pytania uzyskasz Czytelniku odpowiedź, po przeczytaniu tej pozycji książkowej, do której Cię serdecznie zapraszam.

K.J.

Bardzo polecam wszystkim miłośnikom górnośląskiej historii i realiów życia pozycję Kazimierza Kutza “Piąta strona świata”. Są to tak właściwie wspomnienia nieodżałowanego a wybitnego autora i reżysera z mitycznego “kraju lat dziecinnych” jakim były dla niego Szopienice z okolicami, dzielnica obecnych Katowic. Wszystko okraszone dużą dawką śląskiego humoru i spisane częściowo śląskim dialektem. Najbardziej mnie jako czytelnikowi tej perełki prozatorskiej wryły się w pamięć opisy typów ludzkich, tych wszystkich kobiet i mężczyzn stanowiących sól tej ziemi, takich chyba nigdzie więcej się nie znajdzie.

J.

Książka „Grzech aniołów” Charlotte Link należy do bardziej ambitnych opracowań i ma podłoże psychologiczne. Trzyma w napięciu do samego końca. Pokazuje jak błędy przeszłości odbijają się na psychice i mszczą się przez całe życie. Książka podkreśla, że psychika człowieka, kształtuje się od malutkości po całe dorastanie i dorosłość. Doświadczenia z dzieciństwa  wpływają bardzo radykalnie na psychikę, rozwój i osobowość człowieka. Traumatyczne przeżycia pozostawiają ogromne piętno. Nieprzemyślane decyzje mogą prowadzić do tragedii, a często źle pojmowana miłość rodzicielska i usilna potrzeba ochrony dziecka „ponad wszystko”, może mieć katastrofalne skutki.

B. T

Książka „Wyjdź za mnie kochanie” Krystyny Mirek to opracowanie tzw. miłe, lekkie i przyjemne. Moim zdaniem opowiadanie to jest jednak zbyt „cukierkowe” i skierowane dla mało wymagającego czytelnika. Wszystko jednak zależy od tego, jakie mamy akurat zapotrzebowanie na  lekturę. Oczywiście książka ta pokazuje, w trochę humorystyczny sposób, że należy każdemu pozwolić żyć własnym życiem, po swojemu, a nasze wybory niekoniecznie są – mimo naszych najlepszych chęci – najlepsze dla innych ludzi.

B. T

Klara główna bohaterka, staje na życiowym zakręcie: ślub odwołany przez narzeczonego, niespodziewany spadek po zmarłej prababci Emilii. Klara jest pewna, że ciąży nad nią fatum rodziny Majewskich, żadna z kobiet od stu lat nie wyszła za mąż. W Krakowie Klara stara się uporządkować mieszkanie prababci, które od początku wzbudza w niej zachwyt, szczególnie niezwykły widok z okna na piękne lipy, ale nie potrafi się do tego przyznać sama przed sobą. Podczas porządków znajduje pamiętnik prababci. Poznaje skrywane tajemnice z przeszłości. Daje to początek wydarzeniom, które wpłyną pozytywnie na główną bohaterkę. Czy pamiętnik prababci, nowo poznani ludzie pomogą poukładać jej życie na nowo? Książka niezwykle ciepła, zaskakująca z każdą czytaną stroną, emocje buzują w każdym rozdziale. Idealna lektura na początek wiosny. 

Kolejną powieść Szczepana Twardocha pragnę polecić zwłaszcza miłośnikom literatury “gułagowej”. Wraz z głównym bohaterem czytelnik przemierza szerokie połacie Sowieckiej Rosji lat 30 i 40 XX wieku, z nawiązaniami nawet do rosyjskiej wojny domowej. Niektóre opisy ludzkich zachowań z powieści są wręcz rażące, ale w realiach tego czasu prawdziwe. Czytelnik spotka tam bardzo tajemniczy i zupełnie nieznany tubylczy lud zamieszkały w tundrze syberyjskiej, nie brak w powieści także elementów fantastyki i niesamowitości. Gorąco polecam miłośnikom historii i etnografii.

J.

“Z każdym oddechem” to powieść Nicholasa Sparksa. Głównymi bohaterami powieści są Hope i Tru. Dwoje ludzi spotyka się na plaży Karoliny Północnej. Hope przyjechała na ślub swojej przyjaciółki, a Tru na spotkanie ze swoim, dotąd nieznanym, umierającym ojcem. Ona jest pielęgniarką, on przewodnikiem safari. Historia młodych ludzi zaczyna się przy  wyjątkowej, ukrytej skrzynce pocztowej, nazywanej Bratnią Duszą. Każdy w tej skrzynce może zostawić swoją historię i każdy może odnaleźć list, który był pisany wyłącznie dla niego. Przypadkowe spotkanie dwojga ludzi miało ciąg dalszy. A jaki? Chcesz poznać losy bohaterów? Polecam przeczytanie powieści.

K.J.

Patrycja Żurek jest autorką powieści pt. “Ptaki”. Niewinna na pozór wyprawa na ryby jest przyczyną tragedii, w której następstwie umiera ojciec oraz chłopak Maryli , Szymon. Wydarzenia przytłaczają dziewczynę. Matka obwinia ją za śmierć męża. Maryla nie potrafi pogodzić się z tym faktem. Wypadek pozostawił liczne blizny na jej ciele. Nie mogła być już jak dotąd tancerką. Ucieka od matki. Chcąc odszukać swoje korzenie, Maryla wyjeżdża do Rumunii, skąd pochodził jej ojciec i gdzie do tej pory żyje i mieszka jego matka. Mała miejscowość, serdeczni ludzie, piękna przyroda spodobały się Maryli. Także babcia Genovefa polubiła ją i znalazły wspólny język. Mieszkający z babcią Daniel, był przez nią adoptowany. Genovefa miała kilkoro dzieci „ptaków”, bo tak nazywała każdego ze swoich adoptowanych. Była kobietą po przejściach, ale o ogromnym sercu. Tam Maryla odnalazła miłość i sens życia. Jeżeli chcesz poznać losy Maryli, Daniela i innych bohaterów tej powieści, to przeczytaj proszę tą powieść, do czego Cię serdecznie zachęcam.

K.J

W kryminale Mieczysława Gorzki „Martwy sad” teraźniejszość przeplata się z przeszłością, co osobiście bardzo lubię w książkach. Akcja toczy się w tajemniczym rejonie Dolnego Śląska, gdzie toczy się również akcja jednej z innych moich ulubionych książek – „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. „Martwy sad” Mieczysława Gorzki kryje w sobie mroczne zagadki, czyta się go z pewnym strachem, ale i ogromną ciekawością do samego końca. Krótko mówiąc – książka mi się podobała, jest intrygująca i warto po nią sięgnąć, choć nie ukrywam, że dla mnie pewne wątki były trochę przewidywalne.

Ewa

Paulina Świst – pseudonim literacki adwokatki, której specjalnością jest prawo karne. Ukończyła prawo na UJ w Gliwicach. Swoją wiedzę na temat prawa przelewa do swoich książek. Dlaczego sięgnęłam po jej książkę? Moja uwagę zwrócił tytuł: „Paprocany”. Pomyślałam: fajnie poczytać o swoich terenach. I wcale się nie pomyliłam. Akcja Paprocan rozgrywa się w Tychach oraz Gliwicach. Książka opowiada o pyskatej i zwariowanej pani adwokat – Zosi. Kobieta mieszka i prowadzi swoją kancelarię w Gliwicach. Na co dzień broni tuzów śląskiej mafii, zna praktycznie każdego rodzimego gangstera. Krzysztof Strzelecki – tyski policjant, człowiek do rany przyłóż, sumienny, stanowczy, idealny kandydat na męża. Niestety zostaje oskarżony o gwałt na prostytutce. Udaje się na przymusowy urlop do momentu wyjaśnienia sprawy. Jego przełożony który nie wierzy w jego winę prosi go aby pomógł jego przybranej córce w prywatnym śledztwie. Zaginęła bratanica Zosi. Drogi Zosi i Krzysztofa krzyżują na Paprocanach i tutaj zaczyna się ich wspólna historia, pełna zwrotów akcji, dobrego humoru oraz namiętności. Co z tego wyniknie? Czy Krzysztof okaże się niewinny? Czy bratanica Zosi odnajdzie się cała i zdrowa? Tego wszystkiego dowiesz się sięgając po książkę „Paprocany” Pauliny Świst.

A.

Kristin Hannah jest autorką powieści pt. “Gdzie niesie wiatr”. Główna bohaterka, Elsa Wolcott, jest jedną z trzech córek swoich rodziców. Z uwagi na zły stan zdrowia w dzieciństwie zostaje odizolowana od środowiska. Jej ucieczką jest świat książek. Rodzina jest dobrze sytuowana. Elsa dorasta, zaczyna się buntować. Z dopiero co poznanym młodym Włochem zachodzi w ciążę. Ojciec, chcąc ratować honor rodziny wywozi córkę do rodziny chłopca. Ta, za wszelką cenę stara się jak może. Teściowie przekonują się do niej, cenią ją i kochają. Elsa wrasta w nowe środowisko. Dwójka dzieci, Loreda i Ant i mąż Raf wraz z rodzicami Tony i Rose uprawiają ziemię. Są farmerami. Jednak okres prosperity nie może trwać wiecznie. Trudne lata 30-te XX wieku, katastrofa ekologiczna, upadek gospodarki i ogromne bezrobocie wywarły wielki wpływ na życie bohaterów. Raf, którejś nocy ucieka z domu. Loreda, naszpikowana opowieściami ojca, także chce uciec z farmy. Susza i ciągłe burze piaskowe wywołują nerwowość w społeczeństwie. Ludzie szukają lepszego życia. Większość migruje do Kalifornii, uważając ten region jako miodem i mlekiem płynący. Czyni to także Elsa wraz z dziećmi ale bez teściów. Książka “wciąga”. Dzieje rodziny autor opisuje na tle wydarzeń historycznych. Serdecznie polecam jej przeczytanie.

K.J.

Polecam książkę kobietom, które lubią lekką i przyjemną lekturę. Książka opisuje życie kosmetyczki Doroty, która zmaga się z codziennymi perypetiami (pracą, spadkiem po babci, niechcianym lokatorem, miłością). W książce występują także inni bohaterzy wraz z ich losami (bardziej lub mniej wiarygodnymi). Szczerze polecam.

Dorota

Katarzyna Michalak jest autorką powieści pt. “Piastunka róż”. Dwoje młodych,  poranionych przez życie ludzi, Florencja i Desmond, wspólnie zamieszkują w Kasztelance. Kiedyś już się spotkali, jednak Desmond nie jest tego świadomy. Tragedia, jaka wydarzyła się w Tunezji, jest koszmarem dla każdego z nich. Dzięki przebiegłości siostry Florencji i staraniom Cioci Desmonda, Heleny, życie tych dwojga zaczyna powoli się zmieniać. Czy potrafią zapomnieć o ataku, którego  stali się przypadkowymi uczestnikami? Czy tragedia Desmonda może mieć szczęśliwe zakończenie? Na te i inne pytanie poznasz Czytelniku odpowiedź po przeczytaniu tej pozycji książkowej, do czego Cię serdecznie zapraszam.

K.J.

“Panna z Bajki” to powieść Katarzyny Michalak. Tematem powieści są losy trzech  przyjaciółek: Hani, Magdy i Lenki. Hania mieszka w domku przy lesie. Jest autorką scenariuszy. Magda jest asystentką reżysera. Lenka to chodząca piękność, ale równocześnie wielka  intrygantka. Każda z bohaterek na co dzień walczy z różnymi przeciwnościami losu. Przykre wspomnienia z dzieciństwa nie dają o sobie zapomnieć. Rozmowy i zwierzenia potrafią ukoić każdą ranę. Wszystkie  marzą o wielkiej miłości. Której z nich się to uda? Czy każda znajdzie to, o czym marzy? Chcesz poznać losy przyjaciółek przeczytaj proszę powyższą powieść, do czego serdecznie zapraszam.

K.J.

“Różne mają ludzie marzenia. Niektórzy pragną miłości, inni po prostu chcą czuć się bezpiecznie. Niektórzy chcą malować akty, a inni po prostu marzą o dalekich podróżach. Niekiedy zdarza się, że dobry los postanawia im w tym pomóc” – tym fragmentem chciałabym Was zachęcić do przeczytania powieści “Uwierz w Mikołaja”. Święta już minęły, ale wszyscy znamy ten niesamowity czas radości, szczęścia z bliskimi i spełniania marzeń. Tak jak ma to miejsce w tej książce. Agnieszka i Mikołaj, Anna i Zosia czy Krystyna i Adam to główni bohaterowie, mający swoje rozterki i problemy, dobre i złe dni. Co ich łączy? Właśnie marzenia i wspólne święta. Aha no i Mikołaj, ten z brodą ma się rozumieć..bo święta to magia i marzenia. Gorąco polecam przeczytać powieść i “uwierzyć w Mikołaja”.

D.

Ola, główna bohaterka powieści, poszukując pracy trafia do Wszeborowa. Ma za zadanie stworzyć folder zachęcający do odwiedzenia miejsca jakim jest Wszeborowski Park Narodowy. Będąc tam, nie spodziewa się tego, jak ten pobyt odmieni jej życie. Ile rzeczy się wydarzy podczas jej pobytu, zarówno dobrych jak i złych. Ale najważniejsze, to o czym ciągle marzy wreszcie się spełni!!! Zapraszam do odwiedzenia Wszeborowa i przeczytania powieści.

D.

Katarzyna Kołczewska jest autorką powieści pt. “Wbrew sobie”. Główna bohaterka, Ewelina i jej mąż Adam, od dawna starają się o potomstwo. Rezultat starań jest ciągle niezadowalający. Kolejna z prób okazuje się skuteczną, jednak na krótko. Ewelina staje się zgorzkniała, nie doceniającą pomocy i wsparcia swojego męża Adama. Wszystkich dookoła oskarża o brak empatii. Zachowuje się jak rozkapryszone dziecko. Jedyną według niej osobą ją wspierającą jest jej matka. Wszystko się jednak zmienia, gdy w rodzinie pojawiają się kolejne problemy. Adam się oddala, odnajduje się w ramionach Patrycji. Albert, jego stary przyjaciel a obecnie udziałowiec wspólnej firmy, nie pozostawia przyjaciela samego. Wszelkie problemy rodzinne i firmowe znikają gdy …. Jeżeli chcesz poznać losy Eweliny i Adama oraz ich rodzin i przyjaciół, to serdecznie zapraszam do przeczytania tej powieści.

K.J.

Nowy Rok, nowy początek, nowe wyzwania…Jeśli chcesz na nowo odkryć siebie, jeśli chcesz wyjść poza dotychczasowe schematy, dowiedzieć się co to jest „fałszywe ja”, osiągnąć dojrzałość życiową – ta książka jest dla Ciebie. Autor – psycholog, Franciszkanin – pisze, opierając się na wiedzy i pięćdziesięcioletnim doświadczeniu w pracy z ludźmi.
Zachęcam do poszukiwania siebie w dzisiejszym przebodźcowanym świecie, do oderwania się od codziennych zadań, obowiązków… do zdobycia nieśmiertelnego diamentu.

Joanna